Εάν υπάρχει κάτι που λέγεται “καστροτουρισμός” και είναι το να ταξιδεύεις για να δεις ή να ζήσεις μέσα σε κάστρο, τότε σίγουρα μπορεί να αναπτυχθεί στην Ελλάδα αφού σε όλη τη χώρα υπάρχουν εκατοντάδες κάστρα, φρούρια και πύργοι από όλες τις εποχές. Κάποια κατοικούνται ακόμη, κάποια είναι καλοδιατηρημένα ενώ άλλα έχουν πια γίνει ένας σωρός από τεράστιες λαξευμένες πέτρες. Θα αναφερθούμε σε δέκα κάστρα που βρίσκονται σε τόσο καλή κατάσταση ώστε ο επισκέπτης, που διαθέτει λίγη φαντασία, να μπορεί να σχηματίσει με τον νου του την προγενέστερή τους κατάσταση.
Στο νούμερο δέκα, οι καστροπολιτείες της Χίου. Τα γνωστά Μαστιχοχώρια, χτισμένα με τρόπο που να παρέχει την προστασία κάστρου, αποτελούν μια εναλλακτική αρχιτεκτονική άποψη και μάλιστα είναι κατοικημένα.   
Της Αστυπάλαιας το κάστρο, που ορθώνεται στο γαλανό του Αιγαίου, στην ένατη θέση. Ένα μεγάλο μέρος του έχει καταστραφεί όμως είναι τόσο γραφικό που περνάει στο τοπ τεν.
Στο νούμερο οχτώ, το Κάστρο Χλεμούτσι, γιατί και καλοδιατηρημένο είναι και προσφέρει ένα εκπληκτικό ηλιοβασίλεμα.
Στο νούμερο εφτά το κάστρο της Πάργας. Μικρό αλλά πολύ όμορφο, αφού πλέον τα δέντρα έχουν γίνει ο μόνιμος πληθυσμός εντός των τειχών του. Η θέα υπέροχη πάνω από την Πάργα και το νησάκι, ενώ το αναψυκτήριο φροντίζει για το φιλόξενο προφίλ του κάστρου.
Την έκτη θέση θα πρέπει να καταλάβει το κάστρο των Ιωαννίνων, όχι μόνο γιατί για χάρη του έχουν χαθεί πολλά παλικάρια αλλά και γιατί καθώς υψώνεται πάνω και γύρω από τα ήρεμα νερά της λίμνης παραμένει και θα παραμένει σήμα κατατεθέν της πόλης. Ανήκει στα κατοικημένα κάστρα, αφού εντός του καλοδιατηρημένου τείχους του περικλείονται σπίτια και αξιοθέατα από την οθωμανική εποχή.
Στην πέμπτη θέση το περίφημο κάστρο του Ναυπλίου, που μπορεί να χρειάζονται 999 σκαλοπάτια για να περάσεις την πύλη του, όμως κανείς δεν διαμαρτύρεται όταν τα ανεβεί.
Το πολύπαθο κάστρο του Μυστρά, στην τέταρτη θέση. Μπορεί να μην σώζεται το μεγαλύτερο μέρος του όμως χρονολογείται από την εποχή των Παλαιολόγων (βυζαντινή εποχή) και έτσι καθώς το συναντά κανείς μέσα στις καταπράσινες βουνοπλαγιές, μακριά από τον πολιτισμό, προκαλεί  πηγαίο θαυμασμό και ενδιαφέρον.
Στην τρίτη θέση η Ακροκόρινθος. Τείχη που φαίνονται από πολλά χιλιόμετρα μακριά,  στεφανώνουν την κορυφή του τεράστιου βράχου, για την ακρίβεια μικρού βουνού, και μοιάζουν σαν να κατοικούνται ακόμη. Η Ακροκόρινθος ταξιδεύει εδώ και χιλιάδες χρόνια μεταφέροντας πληροφορίες και εικόνες από τον αστικό πολιτισμό άλλων εποχών.
Όχι μόνο κάστρο, αλλά ολόκληρη μεσαιωνική πολιτεία περιμένει όσους επισκέπτονται την Ρόδο. Δικαίως βρίσκεται στη δεύτερη θέση αφού κυριολεκτικά μοιάζει σαν σκηνικό από ταινία εποχής.
Και στο νούμερο ένα, το κάστρο της Μονεβασιάς, για τη μοναδικότητα του. Η άψογη συνεργασία ανάμεσα στη φύση και τον άνθρωπο έστησε πάνω σε ένα βράχο, 300μέτρα πάνω από τα κύματα, μια καστροπολιτεία που παρά τις πολιορκίες και τους πολέμους, κατοικείται ακόμη και σήμερα. Για την ακρίβεια όχι μόνο κατοικείται αλλά είναι και ένας από τους πιο ρομαντικούς προορισμούς για διακοπές!
Αυτά είναι μόλις δέκα από τα εκατοντάδες κάστρα πραγματικά άξια προς επίσκεψη. Η λίστα δεν περιλαμβάνει εντυπωσιακά κάστρα όπως αυτό του Πλαταμώνα, της Ναυπάκτου, της Πλευρώνας και πολλά ακόμη, αλλά έπεται συνέχεια. Πολλά από τα κάστρα ανά την επικράτεια μοιάζει να είναι αδύνατο να συντηρηθούν και αφήνονται στον ανελέητο χρόνο, μήπως θα ήταν άραγε καλύτερο, να αξιοποιηθούν, να γίνουν ξενοδοχεία, εστιατόρια ή και μουσεία και να διατηρηθεί έτσι κάτι από την ιστορία που διηγούνται τα τείχη τους;
Όπως και να ‘χει, η επίσκεψη σε ένα κάστρο συνοδεύεται από ένα διάχυτο μυστήριο που παρασύρει τη φαντασία σε αμέτρητες υποθέσεις για το πως ήταν η ζωή, ποια χρώματα στόλιζαν τους δρόμους, ποιοι ήρωες το υπερασπίστηκαν στις δύσκολες στιγμές, για ποια πανηγύρια άνοιγε τις πύλες του...