Σε αντιστοιχία με τον γνωστό ανταγωνισμό της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, στην Κεφαλλονιά υπάρχει το Αργοστόλι και το Ληξούρι. Όταν γινόταν η μεταφορά της πρωτεύουσας στο Αργοστόλι, το 16^ο αιώνα, το Ληξούρι διεκδίκησε τον τίτλο αλλά δεν του δόθηκε. Έτσι άρχισε μια κόντρα που επικρατεί μέχρι σήμερα και εκφράζεται με πειράγματα μεταξύ των κατοίκων. Είναι γεγονός πως η κόντρα αυτή αποτελεί αγαπημένο θέμα στις συζητήσεις ντόπιων ηλικιωμένων κυρίως, στη μία ή στην άλλη πόλη, στις συζητήσεις τους στις πλατείες και τα καφενεία. Πέρα όμως από την μακρόχρονη αντιπαλότητα, εάν βρεθείτε στο Ληξούρι θα καταλάβετε αμέσως γιατί αναφέρονται σε αυτό σαν να μην είναι ουσιαστικά μέρος της Κεφαλονιάς. Δεν περιβάλλεται από καταπράσινα βουνά, βρέχει σπάνια και οι παραλίες της περιοχής είναι αμμώδεις. Οι κάτοικοι του Ληξουρίου ζουν σε ήρεμους ρυθμούς, μακριά από την κοσμοπολίτικη ατμόσφαιρα του αντικρινού Αργοστολίου. Χτισμένο πάνω στα θεμέλια της αρχαίας πόλης Πάλης, το Ληξούρι διεκδικεί, όχι άδικα, τον τίτλο της πνευματικής και καλλιτεχνικής πρωτεύουσας του νησιού, αφού φιλοξενεί κάποια από τα πιο αξιόλογα πνευματικά κέντρα: την περίφημη Ιακωβάτειο Βιβλιοθήκη με σπάνια χειρόγραφα, τη Φιλαρμονική Ορχήστρα και τη Βαλλιάνειο Επαγγελματική Σχολή. Στην πόλη υπάρχουν πολλά μαγαζιά για τα ψώνια σας, παραδοσιακά ζαχαροπλαστεία όπου μπορείτε να γλυκαθείτε με τις τοπικές νοστιμιές και μία πλακόστρωτη παραλιακή οδός για ατελείωτες βόλτες πλάι στα ψαροκάικα. Μη ξεχάσετε να χαιρετίσετε το άγαλμα του Ανδρέα Λασκαράτου στο λιμάνι της πόλης, γνωστού σατυρογράφου του νησιού, που ακόμα κι αυτός "συμμετέχει" στη γνωστή κόντρα και γυρνάει την πλάτη στο αντίζηλο Αργοστόλι.