Ένας οικισμός που ιδρύθηκε το 1880 και σε λιγότερο από ενάμιση αιώνα γνώρισε μεγάλη μεταλλευτική ακμή. Στη συνέχεια παρήκμασε και σήμερα έχει αρχίσει να γνωρίζει ένα άλλο είδος ακμής, την τουριστική ακμή. Την περίοδο ευημερίας των μεταλλείων ο οικισμός έσφυζε από ζωή, έπειτα ερήμωσε και σήμερα δέχεται επισκέπτες που θέλουν να απολαύσουν την παραλία του Μεγάλου Λιβαδιού και να εξερευνήσουν τις εγκαταστάσεις των μεταλλείων. Χαρακτηριστικές εικόνες η σκάλα φορτοεκφόρτωσης, τα βαγόνια, οι ράγες και τα εργαλεία εξόρυξης των σιδηρομεταλλευμάτων που στέκουν ακλόνητα στο χρόνο. Στην παραλία βρίσκεται το νεοκλασικό Διοικητήριο και ένα μνημείο αφιερωμένο στην απεργία των μεταλλωρύχων. Αν προχωρήσετε περισσότερο, μετά την μεταλλική σκάλα θα συναντήσετε τα δύο δωμάτια των Λουτρών, όπου κάποτε ο Γκρόμαν, διευθυντής των μεταλλείων, έκανε τα ιαματικά του λουτρά ως θεραπευτική μέθοδο, μιας και στο σημείο ανέβλυζε χλιαρό ιαματικό νερό.