Πρωτεύουσα της επαρχίας Κυνουρίας του νομού Αρκαδίας και μια από τις πιο παλιές ναυτικές πολιτείες της Ελλάδας, που αριθμεί σήμερα 4.000 κατοίκους. Είναι η καρδιά της Τσακωνιάς, της ιδιαίτερης αυτής περιοχής όπου ακόμα μιλιέται η τσακώνικη διάλεκτος, μια παραφθορά της αρχαίας δωρικής διαλέκτου, που μάλιστα θεωρείται η αρχαιότερη ομιλούμενη ελληνική γλώσσα. Οι Τσάκωνες διατηρούν μέχρι σήμερα τις δικές τους ξεχωριστές παραδόσεις, έθιμα, χορούς και τραγούδια. Ο τσακώνικος χορός είναι εξίσου αρχαίος με τη διάλεκτο. Κυκλικός, ακριβής και ιεροπρεπής, αναπαριστά, όπως υποστηρίζει ο Σίμων Καρράς, τη μάχη του Απόλλωνα με τον Πύθωνα, το ιερό χθόνιο φίδι.
Το Λεωνίδιο είναι χτισμένο σε μια εύφορη κοιλάδα που καταλήγει στη βοτσαλωτή παραλία με τα όμορφα ταβερνάκια. Η τοπική αρχιτεκτονική είναι μοναδική στην Αρκαδία. Τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι τα εντυπωσιακά πυργόσπιτα, χτισμένα από τις αρχές του 19^ου αιώνα και έπειτα, με το κορυφαίο είδος τσακώνικης αρχιτεκτονικής τον Πύργο του Τσικαλιώτη (1808). Περιτριγυρισμένο από τις ευωδιές των οπωροφόρων που ευδοκιμούν στις παρυφές του Πάρνωνα, και με την θαλασσινή αύρα, το Λεωνίδιο έχει ένα νησιώτικο χαρακτήρα, που σε ηρεμεί από τα πρώτα βήματα που κάνεις μέσα σε αυτό.