Η πρώτη επιστημονική έρευνα σε αυτό το σπήλαιο έγινε το 1892, αλλά είναι ανοιχτό στο κοινό μόλις από το 2011. Το μέγεθός του, το πλήθος και η σπανιότητα των χρωματισμών, καθώς και το ανθρώπινο οστεολογικό υλικό που βρέθηκε μέσα σε αυτό, το κατατάσσουν σε ένα από τα πιο σημαντικά σπήλαια της Ευρώπης. Περιτριγυρίζεται από ένα σύστημα ενεργών και ανενεργών καταβοθρών, συνθέτοντας  μαγευτικά ομιχλώδη τοπία τις βροχερές ημέρες.