Ο βραχώδης αυτός όγκος, στο σχήμα ξαπλωμένης γυναίκας, αν τον παρατηρήσετε από τα Κουφονήσια, υπήρξε από τα σημαντικότερα κέντρα κατά την Κυκλαδική Εποχή, τόσο σημαντικό που συγκρίνεται και με τη σπουδαιότητα της Ιερής Δήλου. Τα πλούσια ευρήματα που έχουν βρεθεί μεταξύ των οποίων ο 'Αρπιστής', ο 'Αυλητής' και το ειδώλιο 'Προπίνων' που σήμερα βρίσκονται στο αρχαιολογικό μουσείο της Αθήνας, αποδεικνύουν την ανάπτυξη της εποχής και το πόσο επηρέασε η Κέρος  με την Χαλανδριανή της Σύρου, τον κυκλαδικό πολιτισμό (η περίοδος Κέρου-Σύρου). Γνωστός όμως είναι και ο 'Θησαυρός της Κέρου' μεγάλο μέρος του οποίου  τη δεκαετία του 50', μεταφέρθηκε παράνομα εκτός Ελλάδας και τον αποτελούσαν μαρμάρινα και πήλινα  ειδώλια, σκεύη, εργαλεία κ.ά. Σήμερα μέρος του θησαυρού βρίσκεται στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης στην Αθήνα. Αρκετοί είναι αυτοί που πιστεύουν πως η Κέρος και όχι η Δήλος, στην αρχαιότητα ήταν 'η πύλη του Κάτω Κόσμου', όπου οι κάτοικοι τοποθετούσαν τα οστά των νεκρών τους και πως αποτελούσε λατρευτικό κέντρο ισάξιο του Ιερού του Απόλλωνα στη Δήλο. Θεωρείτε επίσης πως η Κέρος είναι η νήσος 'Αστερία' όπου κατά τη μυθολογία γεννήθηκαν οι θεοί Απόλλωνας και Άρτεμη. Στην ιστορία της ήταν μέλος της Αθηναϊκής Συμμαχίας, ενώ αργότερα γνώρισε την ερήμωση. Οι πειρατές τη χρησιμοποιούσαν ως λημέρι τους ενώ για αρκετό καιρό υπήρξε και τόπος που δρούσαν αρχαιοκάπηλοι. Το νησί σήμερα παραμένει ακατοίκητο, χρησιμοποιείται μόνο από ορισμένους κτηνοτρόφους και έχει χαρακτηριστεί αρχαιολογικός χώρος. Η πρόσβαση είναι εφικτή μόνο με ιδιωτικό σκάφος είτε με ναυλωμένο από τα γειτονικά Κουφονήσια. Πέρα από το αρχαιολογικό ενδιαφέρον, η Κέρος περικλείεται από μοναδικού κάλους νερά  ιδανικά για κολύμπι.