Στην Σπιανάδα και το Λιστόν αφού κάνουμε τις βόλτες μας και πιούμε τον καφέ μας σε ένα από τα δεκάδες καφέ της περιοχής κατηφορίζουμε στην Νικηφόρου Θεοτόκη, τον πλακόστρωτο δρόμο με την Παλαιά (την Κόκκινη) Φιλαρμονική της Κέρκυρας, το δρόμο που μας οδηγεί σε μια μικρή πλατεία, την πλατεία Πλακάδας, του Αγίου Σπυρίδωνα την Πλακάδα όπως χαρακτηριστικά αποκαλούν οι ντόπιοι.
Στην πλατεία συναντάμε την εκκλησία του Αγ.Ιωάννη και της Παναγίας των Ξένων, το Μουσείο Χαρτονομισμάτων και την σκαλινάδα που μας οδηγεί στη μεγαλοπρεπή εκκλησία του Αγ. Σπυρίδωνα, πολιούχου της Κέρκυρας.
Στο εσωτερικό του ναού η οροφή αποτελεί ένα έργο τέχνης, με εκπληκτικές τοιχογραφίες που απεικονίζουν διάφορες ιστορίες από την ζωή και το έργο του Αγίου.
Το αναλλοίωτο σκήνωμα του, σε συνδυασμό με τη μεγαλοπρεπή εκκλησία γεμάτη με έργα τέχνης-θησαυρούς, μαγεύουν και προκαλούν δέος στον επισκέπτη ακόμη και αν δεν είναι χριστιανός ορθόδοξος.
“Μα τον Άγιο” είναι η ατάκα των Κερκυραίων για να δηλώσουν κάτι που πιστεύουν, αφού ο Άγιος Σπυρίδωνας εκτός από Πολιούχος της πόλης είναι και θαυματουργός. Ζητήστε του μια χάρη με όλο σας το είναι και θα σας την κάνει.
Ο ναός όσο λιτός είναι εξωτερικά, στο εσωτερικό του είναι κάτι παραπάνω από μεγαλειώδης και εντυπωσιακός ενώ το καμπαναριό της εκκλησίας είναι ορατό από πολλά σημεία της πόλης. Πανύψηλο, αποτελεί αντιγραφή του καμπαναριού του Αγ. Γεωργίου των Γραικών της Βενετίας και παίζει σημαντικό ρόλο στο μοναδικό Κερκυραϊκό Πάσχα, αφού το πρωί του Μ. Σαββάτου ο ήχος της καμπάνας δίνει το σύνθημα για το σπάσιμο των μπότηδων.
Ο λαός της Κέρκυρας τιμά τον πολιούχο, Αγ. Σπυρίδωνα, με λιτανείες με όλες τις φιλαρμονικές την Κυριακή των Βαΐων (για την προστασία του νησιού από την πανώλη που είχε χτυπήσει όλη την Ευρώπη το 1629), την 11η Αυγούστου (σε ανάμνηση της σωτηρίας της Κέρκυρας από την επιδρομή-πολιορκία των Τούρκων το 1716), την 1^η Κυριακή του Νοεμβρίου (για τη διάσωση των κατοίκων από τη 2η επιδημία πανώλης το 1673) και με 3ήμερο ολοήμερο και ολονύκτιο προσκύνημα στη χάρη του, στη γιορτή του 12 Δεκεμβρίου (τοποθετείτε όρθιο προς προσκύνημα το σκήνωμα του στην Θύρα).
Δέος, κατάνυξη, ηρεμία ψυχής τα συναισθήματα που σε πλημμυρίζουν μετά από την επίσκεψη σου στον Άγιο.