‘Από ένα βράχο μέσ’ τη θάλασσα’ ήταν η απάντηση ενός ντόπιου όταν τον ρώτησαν κάποια στιγμή από πού κατάγεται. Εν μέρη είχε δίκιο μιας και είναι ένας τόπος άνυδρος δίχως πράσινο μα το νησί έχει και το άλλο πρόσωπο, με τις ξερολιθιές, τα στενά σοκάκια, τα κατάλευκα σπίτια, τις εκκλησίες, τις γλάστρες με τα λουλούδια, τις καμάρες, τις δροσερές στοές. Πρώτοι κάτοικοι του νησιού ήταν οι Δρύοπες με βασιλιά τον Κύθνο όπου έδωσε και όνομά του στο νησί. Κάποτε λεγόταν και Θερμιά λόγω των θερμών πηγών που έχει. Η ιστορία του νησιού ξεκινά σύμφωνα με ευρήματα αρχαιολογικής έρευνα, από τη Μεσολιθική εποχή. Λόγω της γεωγραφικής της θέσης χρησιμοποιήθηκε από το Μακεδόνα Βασιλιά Φίλιππο τον Ε’ για να εμποδίσει τις ρωμαϊκές επιθέσεις. Κατακτήθηκε έπειτα από τους Ενετούς, τους Τούρκους και τους Ρώσους. Μετά την απελευθέρωσή της γίνεται τόπος εξορίας των επαναστατών, ενώ κατά την αρχαιότητα φημιζόταν για την ευνομία της, όπου ο Αριστοτέλης  κάνει ιδιαίτερη μνεία στο έργο του ‘Περί Κυθνίων’. Σήμερα οι κάτοικοι απολαμβάνουν την ηρεμία και την ομορφιά του νησιού τους, ασχολούνται με τη γεωργία και φυσικά τον όλο και αυξανόμενο τουρισμό. Ένας τόπος, ιδανική επιλογή για όσους επιθυμούν ήρεμες διακοπές, πολύ κολύμπι, καλό φαγητό παραδοσιακά γλέντια αλλά και εύκολη και γρήγορη πρόσβαση από την Αθήνα.