Δύσκολο να περιγράψει κανείς τις τόσες ομορφιές της Μήλου. Φαίνεται πως ο δημιουργός αυτού του νησιού είχε πολύ όρεξη και φαντασία δίνοντάς του μοναδικής ομορφιάς τοπία, ποικιλία στις εικόνες και σίγουρα χρησιμοποίησε όλη τη παλέτα των χρωμάτων. Μια αίσθηση υπερβολικής ομορφιάς! Χρωματιστά πετρώματα, οικισμοί σμιλευμένοι στο βράχο, κάτασπρα σπίτια με χρωματιστά πορτοπαράθυρα και κολύμπι ανάμεσα σε γλυπτά με μοναδικό δημιουργό τη φύση. Οι κάτοικοί του  έχοντας μια τόσο δυνατή πηγή έμπνευσης δημιούργησαν με τη σειρά τους θαυμαστά έργα τέχνης μεταξύ των οποίων το μοναδικής αισθητικής άγαλμα της Αφροδίτης της Μήλου.

Το όνομα του νησιού προέρχεται από την προελληνική λέξη «Βήλος» και εξελίχθηκε στη λέξη Μήλος που σημαίνει πρόβατο. Κατά την αρχαιότητα η Μήλος γνώρισε μεγάλη ακμή λόγω του ορυκτού πλούτου. Κατοικήθηκε από το 7.000π.X και πάρα πολύ γρήγορα πλούτισε χάρη στον οψιδιανό λίθο ένα μαύρο ηφαιστειακό πέτρωμα που χρησιμοποιούσαν οι Μήλιοι στα όπλα και στα εργαλεία τους. Με τη κάθοδο των ελληνικών φυλών, οι Δωριείς εγκαταστάθηκαν στη Μήλο και την ίδια εποχή άρχισε να χτίζεται στη περιοχή του σημερινού Κλήματος μια νέα πόλη. Κατά τη ρωμαϊκή εποχή εμφανίστηκε ο Χριστιανισμός, του οποίου αδιάψευστος μάρτυρας είναι οι κατακόμβες που σώζονται μέχρι τις μέρες μας. Στη διάρκεια της ενετοκρατίας, της τουρκοκρατίας και της γερμανικής κατοχής, οι αγώνες των Μηλίων για την απόκτηση της ελευθερίας τους είναι διαρκείς και έντονες. Στις 8 Απριλίου του 1820 βρέθηκε στο χωράφι ενός κατοίκου το περίφημο άγαλμα της Αφροδίτης της Μήλου που τώρα βρίσκεται στο μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι.