Οι Σπέτσες έχουν καταφέρει να διατηρήσουν, πέραν της γραφικότητάς τους, μια ρομαντική ατμόσφαιρα. Ένας οικισμός γεμάτος νεοκλασικά διώροφα σπίτια με χρωματιστά πορτοπαράθυρα, μικρά μπαλκονάκια, κεραμιδένιες σκεπές, δίπλα στη θάλασσα. Περίπατος ανάμεσα σε μπουκαμβίλιες και αρχοντικά με ψηλούς φοίνικες, υπό τα αρώματα των λουλουδιών και τους ήχους των ιππήλατων αμαξών,· ατμόσφαιρα μιας άλλης εποχής. Τα πρώτα ίχνη κατοίκησης του νησιού ανάγονται στην Πρωτοελλαδική εποχή (περίπου 2.300 π.Χ.). Έχουν βρεθεί δείγματα μυκηναϊκού πολιτισμού αλλά και πρωτοβυζαντινών χρόνων. Την περίοδο 1200-1460 το νησί διοικείται από τους Ενετούς, οι οποίοι το ονομάζουν “ISOLA DE SPEZZIE”, δηλαδή “αρωματοφόρο νησί”. Το όνομα αυτό ακολουθεί τις Σπέτσες μέχρι σήμερα, μιας και γεμίζουν λουλούδια που ευωδιάζουν. Μεγάλο κεφάλαιο της ιστορίας του τόπου η συμβολή του στην Επανάσταση του ‘21, όταν οι κάτοικοι διέθεσαν για τον Αγώνα όλο το στόλο του νησιού. Εκείνη την εποχή το νησί αποτελούσε μεγάλη ναυπηγική και ναυτική μονάδα και τα πλοία του κάλυπταν όλη τη Μεσόγειο. Στις 3 Απριλίου λοιπόν του 1821, πρώτοι από όλους τους νησιώτες, οι κάτοικοι των Σπετσών ύψωσαν τη σημαία “Ελευθερία ή Θάνατος” και ήρωες όπως η Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα κι ο Χατζηγιάννης Μέξης γράφτηκαν πλέον στην ιστορία.
Σήμερα οι Σπέτσες γνωρίζουν την τουριστική ανάπτυξη προσφέροντας στον επισκέπτη ένα μεγάλο κομμάτι του νησιού αναλλοίωτο στο χρόνο. Ρομαντικοί περίπατοι δίπλα στη θάλασσα, καφεδάκι στην Ντάπια με θέα τα κανόνια που κάποτε προστάτευαν τον οικισμό, βόλτα στο παλιό λιμάνι και την πλατεία Ποσειδωνίου με το άγαλμα της Λασκαρίνας Μπουμπουλίνας και φυσικά κολύμπι σε κρυστάλλινα νερά με τα πεύκα να φτάνουν μέχρι τη θάλασσα. Όλα αυτά με την απουσία αυτοκινήτων και εναλλακτικά μέσα μετακίνησης τις άμαξες και τα θαλάσσια ταξί. Ένα νησί που προσφέρει υψηλές ταξιδιωτικές υπηρεσίες, στο οποίο, όσες φορές κι αν το επισκεφθείς, ανακαλύπτεις καινούριες γωνιές.