Τα Κύθηρα αρέσουν, και αρέσουν πολύ. Όποιος έχει ήδη πάει είτε ξαναπάει είτε κρατάει υπέροχες αναμνήσεις, όποιος δεν έχει επισκεφθεί ακόμη το νησί ονειρεύεται το ταξίδι στα Κύθηρα...
Και μόνο που το χαρακτηριστικό λουλούδι του νησιού, που θα το δείτε να κιτρινίζει πάνω στα βράχια, λέγεται “σεμπρεβίβα” δηλαδή “πάντα ζει”, θα καταλάβετε την ενέργεια του νησιού.
Μετά την αποβίβαση από το πλοίο περνάμε μια μεγάλη γέφυρα ενώ μια λευκή αμμουδιά που συμπληρώνει ένα υπέροχο τοπίο αρχίζει να προϊδεάζει για την ομορφιά του νησιού. Μια λαχτάρα αρχίζει να δημιουργείται: λαχτάρα για εξερεύνηση, να τα δούμε όλα, την παραλία που αναδύθηκε η Αφροδίτη, τους καταρράχτες, τις σπηλιές, τη θέα από το Κάστρο, και βέβαια τα γραφικά χωριά με τους πάντα φιλόξενους κατοίκους. Να γνωρίσουμε το Τσιρίγο, όπως αποκαλούν οι ντόπιοι το νησί τους, που προσφέρει ακόμη αυθεντική γνήσια νησιώτικη αύρα.
Τα Κύθηρα βρίσκονται ανάμεσα στην Κρήτη και την Πελοπόννησο, στην ένωση από τα τρία πελάγη, Αιγαίο, Ιόνιο και Κρητικό. Ενώ θεωρούνται ένα από τα Επτάνησα, διοικητικά ανήκουν στην Αττική.
Το νησί, που από τα αγγεία που βρέθηκαν στο σπήλαιο της Αγίας Σοφίας φαίνεται να κατοικείται από τη νεότερη νεολιθική περίοδο, δηλαδή την 5η χιλιετία, γνώρισε πολλούς κατακτητές, ακολουθώντας ιστορικά την πορεία της υπόλοιπης Ελλάδας.  Έως τον 15^ο αι. π. Χ. βρισκόταν υπό την επιρροή της Μινωικής Κρήτης και μετά την πτώση της ακολούθησαν διαδοχικά Μυκηναίοι, Δωριείς και Φοίνικες, οι οποίοι έκαναν το νησί σημαντικό εμπορικό και ναυτικό κέντρο, προωθώντας την παραγωγή της πορφύρας (με την οποία οι αρχαίοι έβαφαν τα υφάσματα) και δίνοντάς του το προσωνύμιο Πορφυρούσα. Στα κλασικά χρόνια τα Κύθηρα βρίσκονται υπό την κυριαρχία πότε των Λακεδαιμονίων πότε των Αθηναίων, ενώ αργότερα, στα ελληνιστικά και ρωμαϊκά χρόνια, μαστίζονται από τις πειρατικές επιδρομές, που οδηγούσαν κάποιες φορές και στην ερήμωση του νησιού. Από το 1204, με κάποιες διακοπές, όπως το 1275 που ανακαταλήφθηκε από τους Βυζαντινούς και δόθηκε ως φέουδο στον Μονεμβάσιο Ευδαιμονογιάννη, το νησί ανήκει στους Ενετούς. Σημαντικότεροι σταθμοί στην πορεία αυτή είναι η ερήμωσή του το 1537 από τον πειρατή Μπαρμπαρόσα, η παρουσία των Γάλλων το 1797 και έπειτα των Άγγλων, οι οποίοι έκαναν πολλά έργα, ωστόσο επέβαλαν καταναγκαστική εργασία στους κατοίκους και φόρους σε όσους δεν ήθελαν να στείλουν τα παιδιά τους στα αγγλικά σχολεία που είχαν ιδρύσει στο νησί. Στις 28 Μαΐου του 1864 τα Κύθηρα ενώνονται με την απελευθερωμένη Ελλάδα, μαζί με τα υπόλοιπα Επτάνησα. Στα χρόνια της κατοχής συμμετείχαν στην αντίσταση και μάλιστα ήταν η πρώτη περιοχή της Ελλάδος που ελευθερώθηκε. Η μετανάστευση κόστισε σε ανθρώπινο δυναμικό το νησί, ωστόσο αυτό μάλλον αλλάζει πια στις μέρες μας και αρκετοί είναι αυτοί που επιλέγουν να επιστρέψουν στον τόπο τους, αφήνοντας τα μεγάλα αστικά κέντρα.
Τα Κύθηρα έχουν τον δικό τους γαλήνιο ρυθμό. Ακούστε τι έχουν να σας πουν οι κάτοικοι, θαυμάστε την αγάπη που έχουν για το νησί τους, δοκιμάστε το φαγητό τους, χορέψτε στα πανηγύρια τους και επιτρέψτε στο χρόνο να σταματήσει όσο θα βρίσκεστε εκεί.
"Tutto il mondo e il mondo, ma Cerigo e un altro mondo"
"Όλος ο κόσμος είναι ο κόσμος, μα το Τσιρίγο είναι ένας άλλος κόσμος"