Οι παλαιότερες οικοδομικές φάσεις του Μεσαιωνικού Κάστρου της Λιβαδειάς ανάγονται, πιθανότατα, στη νεότερη αρχαιότητα ή στον πρώιμο Μεσαίωνα. Ολοκληρώθηκε από τους Καταλανούς που κατέλαβαν την Λιβαδειά το 1311μ.Χ και έδωσαν ιδιαίτερα προνόμια στην πόλη. Το κάστρο αποτέλεσε σημαντικότατο ορμητήριο και προμαχώνα των Καταλανών. Τον εξωτερικό περίβολο του Κάστρου, περιζώνει ένας απότομος βραχώδης λόφος, που από τη μία πλευρά καταλήγει στο φαράγγι. Στον υψηλότερο από τους πύργους του Κάστρου ύψωσε η Λιβαδειά τη σημαία της Επανάστασης το 1821, τρίτη στη σειρά μετά την Καλαμάτα και τα Σάλωνα. Από εδώ στις 26 Ιουνίου 1821, οι πολιορκημένοι από τους Τούρκους Λιβαδείτες, έκαναν έξοδο και διέφυγαν μαζί με τους αμάχους προς το βουνό, αφήνοντας πίσω τους 60 νεκρούς.
Το Κάστρο μετά από διάφορες εργασίες είναι επισκέψιμο. Στο εσωτερικό του ανακατασκευάστηκαν τα ξύλινα πατώματα, τοποθετήθηκαν νέες ξύλινες σκάλες και χρησιμοποιείται σήμερα ως εκθεσιακός χώρος που αναπτύσσεται σε τρία επίπεδα. Αποτελεί ιδανικό σημείο για μια πανοραμική άποψη της περιοχής και της Λιβαδειάς. Επίσης, κανείς μπορεί  περπατώντας ανάμεσα στα πεύκα και στα μισογκρεμισμένα καταλανικά τείχη, να φτάσει μέχρι την εκκλησία της Αγίας Σοφίας, από όπου έχει μια εντυπωσιακή θέα προς το φαράγγι.