Ανακαλύφθηκε βόρεια της Σταυρούπολης, στο δρόμο προς το χωριό Κομνηνά. Πρόκειται για τον μεγαλύτερο και σε καλύτερα διατηρημένο τάφο της βορειοανατολικής Ελλάδας. Χρονολογείται γύρω στο πρώτο μισό του 2^ου αι. π.Χ. Πιστός στα βασικά χαρακτηριστικά των Μακεδονικών τάφων, είναι υπόγειος και κτιστός, και αποτελείται από τρία βασικά μέρη: το δρόμο, τον προθάλαμο και τον θάλαμο. Σε αντίθεση όμως με άλλους τάφους, στον Τάφο της Σταυρούπολης ο δρόμος είναι στεγασμένος ενώ τα εσωτερικά των τοίχων δεν καλύπτονται με κονιάματα. Σήμερα το μνημείο είναι επισκέψιμο.