Στο νοτιοανατολικό άκρο της Άνω Πόλης βρίσκεται ο φανταστικός ναός του Αγ. Νικολάου του Ορφανού, ένα ακόμη μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς. Μπαίνοντας σε μια άνετη, καταπράσινη αυλή, θα δείτε ένα παράξενο κτίσμα που μοιάζει με καλύβα, με μια ψηλότερη στέγη και περιμετρικά της μια χαμηλότερη, και θα νομίζετε ότι έχετε βρεθεί σε μια άλλη εποχή. Μόλις μπείτε στο ναό και περιεργαστείτε τις εξαίσιες τοιχογραφίες του, θα καταλάβετε ότι όντως έχετε μεταφερθεί πολλούς αιώνες πίσω. Ο ναός του Αγ. Νικολάου κτίστηκε τον 14^ο αιώνα, πιθανότατα ως καθολικό μονής, και η ονομασία του οφείλεται είτε στην ιδιότητα του αγίου Νικολάου ως προστάτη των χηρών και των ορφανών είτε σε ορφανοτροφείο που λειτουργούσε στη μονή κατά την εποχή της Τουρκοκρατίας. Ορισμένοι μελετητές υποστηρίζουν πως ο σημερινός ναός ήταν παρεκκλήσι - αφιέρωμα του Σέρβου κράλη Μιλούτιν και όχι καθολικό μονής, στηριζόμενοι στις αγιογραφίες του ιδίου και δύο δημοφιλών στο σερβικό περιβάλλον αγίων, των αγίου Γεωργίου του Γοργού και αγίου Κλήμεντος Αχρίδας. Ως προς την αρχιτεκτονική του δομή, είναι τρίκλιτη ξυλόστεγη βασιλική, με περίκλειστο το τμήμα του κυρίως ναού: στα δυτικά πλαισιώνεται με νάρθηκα, στα βόρεια και στα νότια με τα δύο κλίτη, από τα οποία όμως χωρίζεται με τοίχο, όχι με κιονοστοιχίες όπως συνηθίζεται. Το εικονογραφικό του πρόγραμμα, που μετά από αναστήλωση σώζεται σε πολύ καλή κατάσταση, είναι ιδιαίτερα πλούσιο με δεδομένο τις σχετικά μικρές διαστάσεις του ναού. Κάντε μια βόλτα στους χώρους του και θαυμάστε τις απεικονίσεις του Ακαθίστου Ύμνου στο βόρειο κλίτος, τις ευχαριστηριακές σκηνές μέσα στο ιερό, τον βίο του αγίου Γερασίμου του Ιορδανίτη στο νότιο κλίτος, τον κύκλο των Μηνολογίων και τις σκηνές από τη ζωή και τα θαύματα του αγίου Νικολάου στο νάρθηκα. Είτε είστε λάτρης της βυζαντινής τέχνης είτε όχι, είναι σίγουρο πως θα εντυπωσιαστείτε. Κατηφορίζοντας προς την πόλη κάντε μια στάση σε ένα από τα ατμοσφαιρικά καφενεδάκια της περιοχής, για να απολαύσετε έναν ελληνικό καφέ με λουκούμι.