Η αρχόντισσα των Κυκλάδων, η Νύμφη του Αιγαίου, η Σύρος φέρει μια μοναδική γοητεία και αίγλη, αποτέλεσμα τόσο της πολιτισμικής όσο και της οικονομικής ακμής που έζησε και εξακολουθεί ακόμα και σήμερα να ζει. Ανάμεσα στη Μύκονο και την Κύθνο, το υπέροχο νησί της Σύρου είναι πρωτεύουσα των Κυκλάδων και της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου. 
Η έκτασή της υπολογίζεται στα 84 τετραγωνικά χιλιόμετρα και έχει πληθυσμό 21.390 κατοίκους. Υπήρξε το μεγαλύτερο βιομηχανικό κέντρο και για χρόνια ήταν το κεντρικότερο λιμάνι της Ελλάδας, πριν αναπτυχθεί ο Πειραιάς και ανοίξει ο ισθμός της Κορίνθου. 
Δεν είναι μόνο τόπος διακοπών αλλά και πολύ περισσότερα, καθώς η αγάπη, η παράδοση και η αρχοντιά που εκπέμπει σε ακολουθούν ακόμα και όταν φύγεις. Το μέρος αυτό ήταν το πρώτο που δίδαξε στους Έλληνες τη συνύπαρξη διαφορετικών ανθρώπων και πολιτισμών. Έθεσε τις αρχές της πολυπολιτισμικότητας για την Ελλάδα, αφού ένωσε στον ίδιο τόπο δύο διαφορετικά θρησκευτικά δόγματα, το ορθόδοξο και το καθολικό. 
Με το αεράκι του Αιγαίου να δροσίζει τα στενά της σοκάκια, η Σύρος είναι η αιθέρια νήσος του Αιγαίου. Το έδαφός της είναι ημιορεινό και λοφώδες, με εξαίρεση τα παράλιά της, που είναι πεδινά και σχηματίζουν όρμους, ακρωτήρια και μικρά νησάκια που δίνουν μια δόση μυστηρίου στο νησί. Η Σύρος διατηρεί τη μαγεία και τη λάμψη της τόσο το καλοκαίρι όσο και τις υπόλοιπες εποχές του χρόνου. Το κλίμα της καθαρά μεσογειακό, με ήπιο χειμώνα και ευχάριστο καλοκαίρι. 
Ιστορικά, η Σύρος γεμίζει ολόκληρες εγκυκλοπαίδειες, αφού εκεί χτίστηκε ο αρχαιότερος κυκλαδικός οικισμός, την 3^η χιλιετία π. Χ, στο Καστρί και στη Χαλανδριανή. Ο οικισμός αυτός είχε έντονη εμπορική δραστηριότητα όπως αποδεικνύουν τα ευρήματα των ανασκαφών. Εργαστήρια μεταλλοτεχνίας και προϊόντα της Μικράς Ασίας μας δίνουν επίσης σημάδια της σπουδαιότητας του νησιού ήδη από τη νεολιθική εποχή και αργότερα, στην αρχαία Ελλάδα. 
Εξαιτίας της εμπορικής και πολιτισμικής της ανάπτυξης, η Σύρος αποτέλεσε νησί-θησαυρό για τις φυλές της εποχής. Από τη 2^η μέχρι την 1^η χιλιετία π. Χ, το νησί πέρασε διαδοχικά από τα χέρια των Φοινίκων, των Κρητών, των Μυκηναίων και, τέλος, των Ιώνων. Στο μεσοδιάστημα 6^ου - 3^ου αιώνα, η Σύρος είχε καταληφθεί από τους Σάμιους και είχε σημειώσει έντονη αγροτική ανάπτυξη, όπως προκύπτει από τα ευρήματα της εποχής. Το 490 π. Χ. υπετάγη στους Πέρσες, για να γίνει μετά την απώθησή τους φόρου υποτελής στους Αθηναίους.
Κατά τη διάρκεια της ρωμαϊκής και βυζαντινής εποχής, το νησί βρισκόταν σε σχετική παρακμή με ελάχιστες εξαιρέσεις ανάπτυξης την περιοχή της σημερινής πρωτεύουσας, Ερμούπολης. Κατά τη βυζαντινή περίοδο, στο Αιγαίο κυριαρχούσαν πειρατές και για το λόγο αυτό οι κάτοικοι που έως τότε ζούσαν στα παράλια μεταφέρθηκαν στις πιο ορεινές περιοχές του νησιού.
Τον 13^ο αιώνα, η Σύρος βρέθηκε στην κατοχή και τον έλεγχο των Ενετών, οι οποίοι έχτισαν την παλιά πόλη - τον πρώτο αξιόλογο οικισμό του νησιού - στην Άνω Σύρο, όπου οι κάτοικοι, αν και μιλούσαν ελληνικά, ασπάστηκαν το καθολικό δόγμα. Αποδεικνύοντας ότι δεν κατείχαν δικτατορικά το νησί, οι Ενετοί διατήρησαν μια μικρή ενορία ορθοδόξων, τον Άγιο Νικόλα του «πλουσίου».
Η παραπάνω κατάσταση διατηρήθηκε μέχρι και τις αρχές του 16^ου αιώνα, όταν οι Τούρκοι κατέλαβαν τη Σύρο. Χάρη στη διπλωματία των ντόπιων πλουσίων, ο σουλτάνος Μουράτ ο Γ’ παραχώρησε προνόμια στο νησί (χαμηλότερη φορολόγηση, θρησκευτική ελευθερία, απαγόρευση της εγκατάστασης γενιτσάρων), με αποτέλεσμα, κατά την Επανάσταση του 1821, να καταστεί καταφύγιο για τους καταδιωγμένους.
Στα πρώτα χρόνια μετά την Επανάσταση, η Σύρος γνώρισε μεγάλη ακμή και έγινε το πρώτο βιομηχανικό κέντρο της Ελλάδας, ενώ η Ερμούπολη αναδείχθηκε σε πρώτο ελληνικό λιμάνι. Πολλοί διαφορετικοί πολιτισμοί είχαν αφήσει τα ίχνη τους στο νησί, με αποτέλεσμα να κατοικείται από Βενετούς, Καπουτσίνους μοναχούς, Ιησουίτες, Τούρκους και πρόσφυγες των παραλίων της Μ. Ασίας, οι οποίοι κατά την περίοδο της Οθωμανοκρατίας είχαν αναζητήσει την ασφάλεια που παρείχε το νησί της Σύρου. Εκεί ιδρύθηκαν τόσο από εύπορους πρόσφυγες όσο και από ντόπιους τα πρώτα ελληνικά μηχανουργεία, μεγάλα ναυπηγεία και η πρώτη ανώνυμη ελληνική ακτοπλοϊκή-ναυτιλιακή εταιρεία. Με το πέρασμα των χρόνων, η διάνοιξη του ισθμού της Κορίνθου και η μεταφορά της πρωτεύουσας στην πόλη της Αθήνας έδωσαν τεράστια ώθηση στο λιμάνι του Πειραιά και στην Αθήνα, αφήνοντας τη Σύρο σε δευτερεύουσα θέση. 
Η Σύρος μπορεί να έχει χάσει τη μεγάλη ναυτιλιακή, εμπορική και βιομηχανική της σημασία, παραμένει όμως βασίλισσα του νομού Κυκλάδων και το πιο αριστοκρατικό νησί του Αιγαίου, με τις ομορφιές της και τους θησαυρούς των πολιτισμών που την ανέδειξαν.
Η πλούσια πολιτισμική παράδοση σε συνδυασμό με τις απειράριθμες ομορφιές της προσελκύει κάθε χρόνο χιλιάδες Έλληνες και ξένους τουρίστες, καθώς είναι ένα νησί για όλα τα γούστα και όλες τις ηλικίες.