Η τοπική παράδοση ονόμασε έτσι το σπήλαιο εξαιτίας του λιονταριού που υποτίθεται ότι είχε εκεί τη φωλιά του και που αργότερα μαρμαρωμένο βρισκόταν στην Κάτζα. Σώζεται ακόμη έπειτα από 2500 χρόνια, τοποθετημένο σαν επιτάφιος λέων πάνω στον τάφο των Κούρων Αθηναίων. Το σπήλαιο διαστάσεων 50 επί 20 μέτρα έχει χρησιμοποιηθεί ως ιερό στα ιστορικά χρόνια ενώ υπάρχουν και ευρήματα από την 4η και 5η χιλιετηρίδα π. Χ.