Δεν υπάρχει Έλληνας ή ξένος που δεν έχει εντυπωσιαστεί περνώντας την κοιλάδα των Τεμπών, το όριο που έβαλε η φύση ανάμεσα στον Όλυμπο και τον Κίσσαβο, για να μην «μαλώνουν» τα βουνά. Το μεγαλείο αυτό της φύσης εντυπωσίαζε τους ανθρώπους από τα αρχαία χρόνια, που φρόντισαν να ονοματίσουν δύο πηγές με το όνομα μιας αρχαίας θεάς, της Αφροδίτης, και μιας νύμφης, της Δάφνης. Το εκκλησάκι της Αγ. Παρασκευής, χτισμένο στο βράχο, προσελκύει κάθε χρόνο χιλιάδες επισκέπτες, ενώ πολλοί είναι αυτοί που προτιμούν ακόμα να φτάνουν σ’ αυτό μέσω της παλιάς γέφυρας που απλώνεται επιβλητική και επικίνδυνη - για το μάτι - πάνω από τον Πηνειό.
Στα Τέμπη οι άνθρωποι συναντούν τους θεούς σε ένα παραμυθένιο περιβάλλον, όπως αρμόζει σε θεούς, ενώ άθελά του ο καθένας μας αναζητά ανάμεσα στο οργιώδες πράσινο κάποια νύμφη που λούζεται, για να μαγευτεί από την ομορφιά της…