Θα το ακούσετε μαζί με το δίδυμο γείτονα του, το Συρράκο και όντως αυτά τα δύο χωριά που βρίσκονται σε μικρή απόσταση και ενώνονται και από ένα υπέροχο μονοπάτι 2μιση περίπου χιλιομέτρων, μοιάζουν αρκετά μεταξύ τους. Εξ' ολοκλήρου φτιαγμένα από πέτρα από τους έμπειρους μάστορες των Μαστοροχωριών απλώνονται αμφιθεατρικά στο λόφο ατενίζοντας τις απέναντι κορφές. Και τα δύο είναι χωριά των ελληνόφωνων βλάχων της περιοχής και αναφέρονται από τους Γάλλους περιηγητές του 1815, οι οποίοι μάλιστα τα περιγράφουν ως ανθηρά χωριά και με πνευματική ζωή αφού αναφέρεται ότι υπήρχαν βιβλιοθήκες.
Μπορεί τα χωριά να είχαν προνόμια προ επαναστάσεως και να γνώριζαν ιδιαίτερη ανάπτυξη αλλά η συμμετοχή τους στον απελευθερωτικό αγώνα προκάλεσε την οργή των Τούρκων πυρπολώντας τα και δυσκολεύοντας την πορεία από Θεσσαλία προς Ιωάννινα. Μετά το 1913 και την απελευθέρωση της Ηπείρου οι κάτοικοι που είχαν διαφύγει στα Επτάνησα επιστρέφουν και ακολουθεί σχετική ανάκαμψη η οποία όμως διεκόπη εξαιτίας του πόλεμου του 1940.
Σήμερα το χωριό διατηρείτε ζωντανό από τους 30 περίπου κατοίκους του. Η σίγουρη στάση σας θα είναι στο καφεπαντοπωλείο και ξενώνας, το οποίο παραμένει ανοιχτό όλο τον χρόνο και είναι το σημείο συνάντησης του χωριού.
Εάν φτάσατε έως εδώ, ευκαιρία να κάνετε και την υπέροχη πεζοπορική διαδρομή από Καλαρρύτες μέχρι το Συρράκο.