Ένα προστατευόμενο εξαιτίας της σπανιότητας του και της ομορφιάς του δάσος, βρίσκεται βόρεια από το δέλτα του Αχελώου, κοντά στο χωριό Λεσίνι. Το δάσος αποτελείται κυρίως από πανύψηλους φράξους που φτάνουν τα 25 μέτρα και διάμετρο που φτάνει τα 3. Ακολουθώντας το πλακόστρωτο μονοπάτι μήκους 3,5 χιλιομέτρων, εάν είναι καθαρό από τα βάτα που το κυριεύουν κάποιες φορές, θα περιηγηθείτε ανάμεσα από ασημόλευκες, ασημοϊτιές πνιγμένες από αναρριχητικά φυτά, κυκλάμινα, άγριες φρέζιες και θαμνώδη είδη που παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον. Δάση φράξου υπάρχουν και σε άλλα σημεία του νομού όπως έξω από το Τριχώνιο, όμως αυτό, του Λεσινίου, θεωρείται το μοναδικό ενιαίο υπόλειμμα τέτοιου τύπου δάσους στην Ελλάδα, με μεγάλη οικολογική αξία. Η έκτασή του έφτανε τα 80.000 στρέμματα αλλά λόγω αποστραγγιστικών και αποξηραντικών έργων, απαλλοτριώσεων και γεωργικών εκμεταλλεύσεων, ο φραξιάς μειώθηκε δραματικά στα 460 στρέμματα περίπου. Το 1985 ανακηρύχθηκε Διατηρητέο Μνημείο της Φύσης ως πολύτιμο υπόλειμμα αυτοφυούς φυτοκοινωνίας με ιδιαίτερο βοτανικό, φυτογεωγραφικό και αισθητικό ενδιαφέρον και ανήκει στο Εθνικό Πάρκο Μεσολογγίου Αιτωλικού.
Οι ευεργετικές ιδιότητες του φράξου αναφέρονται ήδη από τον Ιπποκράτη.