Ξεκινάμε από το χωριό Κεφαλάρι. Το μονοπάτι ξεκινάει από τον ορειβατικό ξενώνα που βρίσκεται αριστερά από την κεντρική πλατεία του χωριού λίγο πιο έξω και δίπλα σε εκκλησία. Δεν υπάρχει ορειβατική ταμπέλα που να μας δείχνει την πορεία που πρέπει να ακολουθήσουμε, ωστόσο το μονοπάτι είναι ευκρινές. Φεύγουμε δεξιά από τον ξενώνα και ανηφορίζουμε περνώντας δύο φορές μέσα από ένα ρέμα χωρίς νερό. Στην αρχή της διαδρομής συναντάμε μία βρύση για ζώα ενώ αραιά υπάρχουν και ορειβατικοί κούκοι. Σύντομα θα βρούμε και ένα παλιό μεταλλικό ορειβατικό σήμα πάνω σε πεύκο. Στη συνέχεια, και αφού περάσουμε μέσα από ένα στενό πέρασμα ανάμεσα σε θάμνους, φτάνουμε σε δασικό δρόμο.Περνάμε απέναντι στο πλάτωμα και συνεχίζουμε την πορεία μας προς τα αριστερά για το ρέμα. Συνεχίζουμε δεξιά από γλιστερό μονοπάτι. Σύντομα φτάνουμε σε πλάτωμα με μικρά δέντρα και η σήμανση περιορίζεται σε κορδέλες δεμένες στα κλαδιά. Προσοχή, σε κάποια σημεία το μονοπάτι έχει κλείσει από την πυκνή βλάστηση. Καλό είναι να περάσουμε ανάμεσα από τα κλαδιά γιατί αλλιώς μπορεί πολύ εύκολα να χάσουμε το μονοπάτι.
Διασχίζουμε το ελατόδασος και μετά από ένα κλειστό κομμάτι φτάνουμε σε ένα μεγάλο οροπέδιο. Στα αριστερά μας και λίγο μακρύτερα υπάρχει μία στάνη και δασικός δρόμος. Κινούμαστε προς τα δεξιά και ακολουθούμε τη συστάδα δέντρων, που βλέπουμε στα αριστερά μας.
Για να εντοπίσουμε την είσοδο του μονοπατιού στο δάσος, αναζητάμε το πηγάδι Μούτσιου. Η σήμανση συνεχίζεται με κορδέλες, ενώ αραιά υπάρχουν και κόκκινα μεταλλικά σημάδια στα δέντρα. Μετά από μερικά ανοίγματα του δάσους αρχίζουμε να ανηφορίζουμε μέσα από ξερό ρέμα. Το μονοπάτι σε γενικές γραμμές είναι ευκρινές και με λίγη προσοχή θα μας οδηγήσει σωστά.
Προσεγγίζοντας το αλπικό κομμάτι, έχουμε αριστερά μας χαρακτηριστικά βράχια, τα οποία παρακάμπτουμε από τα δεξιά, ανηφορίζοντας προς την κορυφογραμμή από όπου εμείς κρίνουμε εύκολο και ασφαλές. Φτάνουμε στο διάσελο, από όπου στα αριστερά μας βλέπουμε την κορυφή Βουνό Ντουσιάς, ενώ δεξιά και λίγο μακρύτερα βρίσκεται η κορυφή Χιόνι. Σύμφωνα με τους ορειβατικούς χάρτες η κορυφή Βουνό Ντουσιάς είναι η ψηλότερη με ύψος 2.088μ. και ακολουθεί η κορυφή Χιόνι με 2.086μ. Ωστόσο οι ξύλινες ορειβατικές ταμπέλες που θα βρούμε στο γυρισμό αναφέρουν σαν ψηλότερη την κορυφή Χιόνι με ύψος 2.177μ.
Η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση και δεν αποκλείεται η ψηλότερη κορυφή να είναι αυτή που βρίσκεται ανάμεσα στις προαναφερθέντες και δεν έχει κάποια ονομασία. Για να γυρίσουμε, προχωράμε προς τα δεξιά πάνω στην κορυφογραμμή μέχρι που φτάνουμε στην τελευταία κορυφή (Χιόνι).
Από εδώ μπορούμε να κατηφορίσουμε δεξιά είτε περνώντας την κορυφή η να κατηφορίσουμε πριν από αυτή με κατεύθυνση τον αυχένα στα δεξιά μας. Ουσιαστικά, μετρώντας τους αυχένες από την κορυφή Ντούσιας εμείς πρέπει να κατέβουμε στον τρίτο που θα συναντήσουμε δεξιά μας. Αριστερά του βρίσκεται το μονοπάτι.
Ξεκινάμε την κατάβαση μέχρι που φτάνουμε στο ρέμα Μακριά Χούνη. Εδώ συναντάμε κίτρινα σημάδια από το μονοπάτι Ε4. Χαρακτηριστικό του μονοπατιού είναι τα πολλά σπασμένα και ξεριζωμένα δέντρα από τη μεγάλη ποσότητα χιονιού που έπεσε τον χειμώνα του 2010-11. Κατηφορίζουμε σε ευδιάκριτο μονοπάτι μέχρι που φτάνουμε σε δασικό δρόμο με ξύλινη ταμπέλα. Από εκεί θα συνεχίσουμε δεξιά με κατεύθυνση το μεγάλο οροπέδιο που περάσαμε στην αρχή της διαδρομής.
Μετά από περίπου σαράντα λεπτά φτάνουμε σε στάνη. Βρίσκεται αριστερά του δασικού δρόμου, ενώ εμείς πρέπει να συνεχίσουμε δεξιά μέσα από μονοπάτι. Τα ζώα έχουν ανοίξει αρκετά περάσματα και είναι δύσκολο να αναγνωρίσουμε το σωστό μονοπάτι. Αφού μπούμε στο δάσος, κινούμαστε παράλληλα με την κορυφογραμμή, που βρίσκεται στο βάθος δεξιά μας.
Σύντομα θα φτάσουμε στο οροπέδιο και μπροστά σε δρόμο που οδηγεί σε στάνη. Προσοχή στα λυτά κυνηγόσκυλα, τα οποία γαβγίζουν χωρίς όμως να πλησιάζουν αρκετά κοντά. Περνώντας αριστερά από τη στάνη και ακολουθώντας για λίγο τον δασικό δρόμο θα βγούμε δίπλα στο πηγάδι, που συναντήσαμε στην αρχή. Από εδώ γυρίζουμε από το ίδιο μονοπάτι μέχρι το χωριό, ακολουθώντας πάντα τις κορδέλες στα δέντρα.

Πηγή: www.mountainsgreece.com