Στο βορειανατολικότερο άκρο του νησιού σε καίρια γεωγραφική θέση έχει βρεθεί μία από τις μεγαλύτερες μινωικές πόλεις, που χρονολογείται κατά την περίοδο 1550-1220 π.Χ. Καταλάμβανε μια έκταση πάνω από 50.000 στρέμματα, ήταν ατείχιστη και πυκνοκατοικημένη. Μία κεντρική οδός και κάθετοι δρόμοι διαιρούν την πόλη σε εννέα συνοικίες, προς τις οποίες διακλαδίζεται άρτιο αποχετευτικό σύστημα. Τα σπίτια που βρίσκονται κατά μήκος του κεντρικού δρόμου έχουν περίτεχνες προσόψεις, φωταγωγούς, λουτρά, αποθηκευτικούς χώρους κτλ. Στην πόλη φαίνεται πως υπήρχε ιερό αφιερωμένο στη λατρεία του Δικταίου Διός.