Ένα μικρό παραδεισένιο νησί νότια της Ιεράπετρας, γνωστό και ως Γαϊδουρονήσι. Αν και είναι ακατοίκητο, κατά τους καλοκαιρινούς μήνες καθημερινά δρομολόγια μεταφέρουν από την Ιεράπετρα πλήθος επισκεπτών.
Η μυρωδιά των κέδρων που καλύπτουν το νησί δημιουργώντας ένα από τα μεγαλύτερα και σπανιότερα δάση, ανακατεμένη με την μυρωδιά της θάλασσας, κυριαρχεί στην ατμόσφαιρα ενώ δέντρα σε περίτεχνους σχηματισμούς στολίζουν την κατάλευκη αμμουδιά στο βόρειο μέρος του. Το νησί  ήταν προορισμός για πλήθος ανθρώπων που αναζητούσαν διακοπές μακριά από τον πολιτισμό, μιας και η μόνη εγκατάσταση είναι μία ταβέρνα.
Πλέον δεν επιτρέπεται η διανυκτέρευση στο νησί και σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να δείξουμε σεβασμό στο σπάνιο αυτό φυσικό περιβάλλον που χρειάζεται εκατοντάδες χρόνια για να αναπτυχθεί. Αναφέρουμε ενδεικτικά πως ένας κέδρος χρειάζεται 50 χρόνια για να αναπτυχθεί 1-2 εκατοστά.