Βρίσκεται κοντά στο Λιθί και η χαρτογράφησή του έγινε το 2003 με τη συνεργασία του Σπηλαιολογικού Ελληνικού Εξερευνητικού Ομίλου και του Κέντρου Χιακών Μελετών «Πελινναίο». Το μήκος των διαδρόμων του Σπηλαίου αγγίζει τα 370 μ. και οι φυσικοί χρωματισμοί του σε συνδυασμό με την ολοκληρωτική απουσία ανθρωπίνων παρεμβάσεων το καθιστούν παρθένο κόσμημα μεταξύ των σπηλαίων. Η δημιουργία του, σύμφωνα με τους ειδικούς, ολοκληρώθηκε σε δύο φάσεις: την ανώτερη Ιουρασική περίοδο (150 εκατομμύρια χρόνια πριν) και την Καινοζωική περίοδο (65 εκατομμύρια χρόνια πριν).
Είναι το τρίτο από τα σημαντικότερα ρήγματα στη Χίο, ωστόσο η σπουδαιότητά του και τα απαιτητικά και κάπου απροσπέλαστα περάσματα συνηγορούν στο να μην έχει αναδειχθεί ακόμα όσο θα έπρεπε. Το επισκέπτονται μόνο σπηλαιολόγοι, οι οποίοι και έχουν το προνόμιο να δουν από κοντά τον λιθωματικό του διάκοσμο.