Η αποπεράτωση των εργασιών έγινε το 1886 στο Βροντάδο. Ο ναός διακρίνεται για τις εικόνες που φιλοξενεί, του 18^ου αιώνα, καθώς και για το μαρμάρινο τέμπλο του, σμιλεμένο από τον Γ. Παναγιωτάκη. Τα ξυλόγλυπτα προσκυνητάρια αυξάνουν την ιερότητα και τη λιτότητα του χώρου, ενώ η βοτσαλωτή σχεδίαση του αύλειου χώρου συμπληρώνει τον εξωτερικό διάκοσμο του ναού. Στον ιερό χώρο του φυλάσσονται τεμάχια από τα λείψανα των Αγίων Αναργύρων. Επίσης, διαθέτει σημαντική βιβλιοθήκη.