Το τέλος του Ηρακλή ως θνητού: Η περιοχή της Φωκίδας συνδέθηκε επίσης με κάποια από τα πιο γνωστά ονόματα της ελληνικής μυθολογίας. Για τους θαυμαστές των άθλων του Ηρακλή πρέπει να σημειωθεί πως εδώ, σε αυτό τον τόπο, ο μεγάλος αυτός ήρωας, συνώνυμο ανδρείας και πείσματος παγκοσμίως πέθανε βασανιστικά πριν θεοποιηθεί από τον πατέρα του και πατέρα όλων των θεών, Δία. Στην Οίτη ήταν εκεί όπου ετοιμαζόταν ο Ηρακλής να προσφέρει ευχαριστήρια θυσία στο δωδεκάθεο όταν η γυναίκα του Δηιάνειρα από άγνοια αλλά αναμφισβήτητα βαθιά αγάπη του έδωσε να φορέσει τον χιτώνα που ήταν ποτισμένος από το αίμα του κένταυρου Νέσσου. Αυτός ο χιτώνας, ενώ δόθηκε με την πεποίθηση ότι θα προσφέρει στον Ηρακλή αθανασία, άρχισε να καίει τα σωθικά του ήρωα και εκείνος μην αντέχοντας το βασανιστήριο ζήτησε τη βοήθεια του Δία. Ο τελευταίος μιας και ήταν πατέρας του μετέφερε τον ημίθεο στον Όλυμπο όπου τον άφησε να γευτεί πια αμβροσία και νέκταρ με τους υπόλοιπους θεούς. Σύμφωνα με τον μύθο στο σημείο όπου έπεσε ο κεραυνός σήμερα αναβλύζουν τα νερά του Γοργοποτάμου ενώ οι επισκέπτες της περιοχής μπορούν να φανταστούν το δράμα της Δηιάνειρας στο μέρος που εύλογα πήρε το όνομα Πύρα.

Παρνασσός: Δε γίνεται ένας πανάρχαιος τόπος, όπως είναι ο Παρνασσός, να μη συνδέεται και αυτός με τη σειρά του με γνωστά πρόσωπα της μυθολογίας. Παρνασσός λεγόταν ο γιος του Ποσειδώνα και της νύμφης Κλεοδώρας. Παρ'όλα αυτά είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί πως υπάρχει και η εκδοχή παρνασσός να σήμαινε ήδη στην πελασγική προελληνική γλώσσα το ψηλότερο βουνό. Όπως και να έχει, ο Παρνασσός αποτελούσε ένα σημαντικό μέρος για τους αρχαίους Έλληνες. Εκεί, σύμφωνα με το μύθο, με σκοπό να χτίσει το βασίλειό του ο Απόλλωνας, θεός του φωτός και της μουσικής, αντιμετώπισε ένα δράκο με εκατό κεφάλια που είχε στείλει η Ήρα για να κατασπαράξει τη μητέρα του Λητώ και αφού τον νίκησε έχτισε το πασίγνωστο μαντείο τον Δελφών ενώ αυτό το τρομερό τέρας που νικήθηκε , ο Πύθωνας έδωσε το όνομά του στην ιέρεια του μαντείου, την Πυθία.

Αίσωπος:  Ένα άλλο πρόσωπο όχι τόσο σημαντικό όσο ο θεός Απόλλωνας αλλά εξίσου γνωστό και αγαπητό χάρη στους πασίγνωστους μύθους που μάς άφησε, ο Αίσωπος, συνδέθηκε με τον Παρνασσό. Με την κατηγορία ότι ειρωνεύτηκε τους ιερείς του Μαντείου των Δελφών και  κατηγόρησε τους κατοίκους της περιοχής ότι εκμεταλλεύονταν τους ταξιδιώτες δικάστηκε με ψεύτικες αποδείξεις ως κλέφτης και καταδικάστηκε να γκρεμιστεί από τις κορυφές του Παρνασσού, μια καταδίκη άδικη που προκάλεσε την οργή του θεού Απόλλωνα.